درود بر آرش عزیز و ارجمند
موضوع مرقومه حضرت عالی بشرح زیر بانی طرح مطالبی در خصوص لایک و تقدیر و توقیر گردید.
اگر به ارسالاتم توجه فرمایید هرگز از هیچ منبعی کپی نکردم که گویای اوقات قابل توجهی است که مصروف تنظیم مطالب تقدیمی شده است .
و خصوصا که ابهاماتی را در مباحث الکترونیک رفع کردم که شاید ابهام عمده صاحبنظران برجسته بوده که گاها بعنوان سوال و معما مطرح کردم و بگونه ای پرجاذبه و بدون پاسخ بنظر میرسیده که همواره از طریق پیام خصوصی و بموجب بی قراری مخاطب جهت دستیابی به پاسخ ، تحت فشار مستمر قرار داشتم چنانکه نهایتا ناگزیر شدم پیام خصوصی را غیرفعال کنم .
اما جالب اینجاست با وجودیکه مطالب و معماهایی مطروحه بشدت مورد استقبال اکثریت کاربران محترم و چه بسا کلیه کاربران قرار گرفت معذالک تعداد ناچیز لایک ها را ملاحظه میفرمایید که بسیارانی پس از دریافت پاسخ باورنکردنی و رفع ابهام کلانی که بنابه اقاریر خودشان خواب آنها را مختل ساخته بود ، از ابراز تشکر امتناع نمودند
از سوی دیگر گاها برخی از دوستان گرامی بنحوی اقدام به قدردانی فرمودند و ساعت های متوالی وقت خود را به تقدیر و تشکر از پست ها و مطالبم اختصاص دادند که ناگزیر به ارسال پیام خصوصی گردیدم و ضمن ستایش از زحمات ایشان عاجزانه تاکید کردم ، بیش از این شرمنده نفرمایند و از اوقات خود در امور ارزنده تری استفاده کنند.
اصولا سپاس و تقدیر از طراح مطالب سودمند گویای شخصیت تقدیر کننده است و تاثیری بر شخصیت و ماهیت تقدیر شونده ندارد.
اتفاقا یکی از خصوصیات حضرت عالی که مورد توجه من قرار گرفت نحوه ارسال فایل های ارزنده است بطوریکه باوجود حق مطالبه تقدیر و حق اعمال پسورد و شیوه هایی که حق بدیهی سخی و باذل فایل ها و مطالب ارزشمند است معذالک کلیه فایل ها و مطالب را در نهایت سادگی و صمیمیت و بدون مطالبه تقدیر و تشکر ارسال فرمودید و بهمین علت تقدیر مضاعف میطلبد .
شعر ذیل پست هایم در همین خصوص است و البته ازآنجاکه هیچگونه علم و اطلاعاتی در خصوص آداب و فنون شعر ندارم و اگرچه برخی از سروده هایم از نظر فنی مورد تایید شعرای عصر حاضر قرار گرفته اما اذعان دارم که ممکن است از لحاظ فنی فاقد ارزش باشد اما بخوبی گویای حقیقت محضی است که در دوران زندگی خود لمس کردم .
چنانکه جهش ارزنده و تکامل انسان محصول رنج و ریاضت های بزرگ و ناسپاسی کلان است همانگونه که سنگ بی ارزش تحت فشار بسیار زیاد بگونه ای الماس و گوهر نایابی میگردد که در تاج و بر سر پادشاه می نشیند لذا درد و رنج و غم و غصه و تحمل شداید و ناسپاسی ، شایسته ترین ابزار جهش و لازمه ترقی و کمال است
[COLOR="#80ffgz0080"]
فلذا ناسپاسی و غم و غصه ، استقبال میطلبد نه استیصال و از مراتب کمال است نه زوال
[/COLOR].
سپاس و همچنان سپاس
