روش های انتقال تصویر مقدمه :
در حال حاضر برای دیدن تصاویر از فاصله های زیاد بیشتر از تجهیزات انتقال تصویر که با خط تلفن کار می کند استفاده می شود. در این روش احتیاج به تجهیزات مخصوص می باشد و عمده مشکل آن سرعت پایین انتقال اطلاعات و در نتیجه کیفیت پایین تصاویر می باشد.اما با پیشرفت دوربین ها و دستگاههای ضبط تصویر امکان انتقال تصویر از بستر شبکه فراهم شده است.در این مقاله سعی شده است بطور مختصر این روشها معرفی شود تا بتوان بعنوان یک راه حل صحیح در بحث طراحی انتقال تصویر استفاده شود و امید است در مقالات آینده هر کدام از این روشها بطور کامل توضیح داده شود.
بستر کابلمعمو لا در شبکه های محلی از کابل بعنوان محیط انتقال استفاده می گردد.متداولترین نوع کابلی که در انتقال اطلاعات استفاده می گردد کابل های بهم تابیده می باشند.با توجه به نوع (cat5, cat6 ) و همچنین استاندارد آن (UTP , STP, FSTP ) کابل هاحداقل سرعت شبکه 100 مگا بیت بر ثانیه می باشد.با توجه به این پهنای باند می توانیم تعداد زیادی دوربین را بر روی شبکه بطور همزمان داشته باشیم .اما در شرایطی که از این بستر بخواهیم بطور همزمان شبکه دیتا نیز داشته باشیم و یا از سرویسهای دیگر شبکه مثل Voip نیز استفاده کنیم بایستی توسط سویچهای مدیریتی پهنای باند را کنترل کنیم .بزرگترین محدودیت استفاده از این بستر فاصله ارتباطی می باشد چون با توجه به استاندارد TIA/EIA568ما می توانیم از این نوع کابل برای فاصله 100 متر استفاده نماییم . بنابراین محدود به استفاده در داخل ساختمان هستبم.
بستر فیبر نوریبا توجه به اینکه در شبکه های با کابل مسی محدودیت فاصله وجود دارد برای فواصل طولانی می توان از بستر فیبر نوری استفاده کرد.فیبر نوری به دو صورت مالتی مود و سینگل مود موجود می باشد.برای فاصله کوتاه ( زیر 2000 متر ) معمولا از فیبر نوری مالتی مود استفاده می شود و برای فاصله های بیشتر از فیبر نوری سینگل مود استفاده میگردد.درحال حاضر با توجه به اینکه تجهیزات فعال ( Active ) برای هر دو نوع فیبر نوری تقریبا یکسان می باشد بهتر است در طراحی خود از فیبر نوری سینگل مود استفاده نماییم تا در آینده بتوانیم در صورت نیاز به پهنای باند بیشتر احتیاج به تعویض بسترنباشد.برای انتقال تصویر بر روی فیبر در صورت آنالوگ بودن دوربین بعد از ارتباط دوربین ها بوسیله کابل کواکسیال به دستگاه ضبط تصویرکه دارای پورت شبکه ( Ethernet ) می باشد از طریق پورت شبکه و بوسیله یک سویچ که دارای ماژول فیبر نوری است یا بوسیله یک مبدل (Media Converter ) تصاویر را بر روی فیبر انتقال داد.البته مبدلهای سوکت BNC به فیبر نوری نیز در بازار موجود می باشد که می توان از آنها استفاده نمود.
اما برای دوربین های تحت شبکه موضوع فرق می کند و می توان دوربین را بصورت مستقیم و بوسیله کابل شبکه به سویچ انتقال دادو از روی سویچ نیز تصویر را بر روی شبکه فرستاد.
بستر اینترنتدر حال حاضر با گسترش شبکه اینترنت در سراسر کشور و امکان دسترسی به اینترنت سرعت بالا می توان از این روش بعنوان یکروش انتقال تصویر استفاده نمود.با توجه به اینکه دوربین های تحت شبکه و همچنین دستگاههای ضبط تصویر که دارای خروجی شبکه هستند و استانداردهای شبکه راپشتیبانی می کنند می توانند بعنوان یک دستگاه تحت شبکه با گرفتن آدرس واقعی(Ip Public) در دنیای اینترنت شناخته شوند .البته بایستی در نظرداشته یاشیم که چون در کشور ما پهنای بانداینترنت گران قیمت است هزینه استفاده از این روش بالا است اما میتواند بعنوان یک راه حل در مناطقی که استفاده از دیگر بستر ها امکان پذیر نیست مطرح باشد
نکته مهم برای استفاده از این روش این است که چون محدودیت پهنای باند وجود دارد باید از دوربین ها یا دستگا های ضبط تصویری استفاده شود که بتوانند تصویر را فشرده ترنمایند تا پهنای باند کمتری را اشغال کنند .بعنوان مثال از تجهیزاتی استفاده شود که کدک H.264 را پشتیبانی کنند.
بستر بی سیم (Wireless)تکنولوژی شبکه های بی سیم با استفاده از انتقال داده ها توسط امواج رادیویی در ساده ترین صورت به تجهیزات سخت افزاری امکان می دهد تا بدون استفاده از بسترهای فیزیکی همچون سیم و کابل با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.مهمترین مزیت ارتباط بی سیم نسبت به شبکه های کابلی راحتی پیاده سازی آن می باشد. ما برای ارتباط چندین ساختمان که در داخل شهر می باشند امکان ایجاد شبکه خصوصی بوسیله فیبر نوری را نداریم و اگر هم داشته باشیم هزینه آن بسیار بالا می باشد بنابراین برای این موارد می توان از تکنولوژی بی سیم استفاده کنیم . پهنای باندی که توسط شبکه های بی سیم رایج دربازار می توان تهیه کرد بین اا تا 108 مگابیت بر ثانیه می باشد البته امکان رسیدن به پهنای باند های بالاتر نیز امکان پذیراست ولی هزینه تجهیزات آن بصورت صعودی بالا می رود. پس با توجه به این توضیحات می توان برای ارتباطاتی که فاصله آنها تا حدود 50 کیلومتر می باشد از این روش استفاده نماییم البته باید در نظر داشته باشیم که عوامل محیطی و همچنین فاصله تاثیر مهمی در پهنای باند دارند.
مهمترین عیب استفاده از این روش امنیت آن می باشد در واقع هک کردن شبکه های بی سیم نسبت به شبکه های سیمی آسان تر است.
بستر مخابراتشرکت مخابرات ایران با ایجاد یک شبکه گسترده ( WAN) در سراسر کشور و فراهم نمودن بستر ارتباطی در مراکز کلیه استان ها و همچنین قابلیت دسترسی کلیه شهر ها به این شبکه از طریق شبکه های دسترسی استانی سرویسی بنام اینترانت را فراهم نموده است.بنابراین برای شرکتها و سازمانهایی که دارای دفاتر پراکنده در سطح کشور می باشند و احتیاج به کنترل متمرکز بوسیله دوربین را دارند استفاده از این بستر می تواند بهترین راه حل باشد.البته سرویسهای ارائه شده در این روش با توجه به محدوده شهری و بین شهری متنوع می باشد که عمده سرویسهای قابل ارائه به شرح زیر می باشد. سرویس ارتباط نقطه به نقطه (PTP)
این سرویس از نوع سرویس های TDM Base می باشد وقابل ارائه بین دو نقطه در هر استان می باشد و به متقاضیانی که نیاز به پهنای باند اختصاصی (Bandwith Dedicated) دارند قابل ارائه می باشد.این سرویس بصورت کانالهایی با پهنای باند ثابت از ابتدا تا انتهای نقطه مورد درخواست تعریف و در اختیار متقاضیان قرار می گیرد.سرویس نقطه به نقطه درلایه یک (ازبستر TDM ) و در برخی استانها در لایه 2 (ازبستر ATM ) قابل ارائه می باشد. سرویس نقطه به چند نقطه (PTMP)این سرویس مشابه سرویس نقطه به نقطه می باشد با این تفاوت که به دلیل تمرکز لینک های مورد درخواست مشتری در یک نقطه ارتباطات هر نقطه مبدا با پهنای باندی کمتر یا مساوی 2 مگابیت بر ثانیه به صورت متمرکز بر روی یک لینک (G.SHDSL ) تحویل سایت مرکزی مشتری می گردد.
سرویس شبکه خصوصی مجازی *** / MPLSمخابرات با راه اندازی این سرویس امکان ارائه سرویس *** مبنی برتکنولوژی MPLS
