علی تحیری 1
کاربر
بنام خدا:
استاندارد ملی ایران در مورد آمبولانس، شماره استاندارد 6924 سال 1382
استاندارد ملي ایران در مورد آمبولانس :
هدف از تدوین این استاندارد بیان تعاریف، ویژگی ها، روش های آزمون، طراحی، عملکرد و تجهیز خودروهای امدادی آمبولانس می باشد که به منظور انتقال و درمان بیمار به کار می روند. این استاندارد هم چنین الزامات مربوط به کابین بیمار و وسایل پزشکی را دربر می گیرد.
یادآوری : در این استاندارد خودروهای امدادی به اختصار آمبولانس نامیده می شود.
استاندارد انواع آمبولانس به شرح زیر می باشد :
آمبولانس جهت انتقال یک بیمار: نوع 1 A
آمبولانس جهت انتقال یک یا چند بیمار (بر روی برانکار و / یا صندلی) ، نوع 2 A
آمبولانس اورژانس : نوع B
واحد سیار مراقبت های ویژه: نوع C
انواع آمبولانس و سطح درمانی قابل انجام در آن باید مطابق با ویژگی های ارائه شده در این استاندارد باشد، به تنهایی به منظور انتقال بیمار می باشند. عنوان مثال : انواع 1A و 2 A
یادآوری این استاندارد الزامات تأیید خودرو و آموزش کارکنان را دربر نمی گیرد.
انواع آمبولانس
آمبولانس جهت انتقال بیمار نوع(A)
عبارتست از آمبولانسی که به منظور انتقال بیماران غیر اورژانسی طراحی و تجهیز شده است.
آمبولانس انتقال بیمار به دو نوع زیر تقسیم می شود :
مناسب برای انتقال یک بیمار: نوع 1A
مناسب برای انتقال یک یا چند بیمار (بر روی برانکار و / یا صندلی) : نوع 2A
آمبولانس اورژانس نوع: B
عبارتست از آمبولانسی که به منظور انتقال و / یا درمان های اولیه و پایش بیماران، طراحی و تجهیز شده است.
واحد سیار مراقبتهای ویژه نوع:C
عبارتست از آمبولانسی که به منظور انتقال، درمان های پیشرفته و پایش بیماران طراحی و تجهیزشده است.
وزن خالص خودرو( وزن بدون بار)
عبارتست از وزن خالص خودرو به اضافه وزن راننده که 75 کیلوگرم درنظر گرفته می شود و کلیه تجهیزات ثابت (مطابق استاندارد ملی ایران 6924 سال 1382)
استاندارد ملی ایران در مورد آمبولانس، شماره استاندارد 6924 سال 1382
استاندارد ملي ایران در مورد آمبولانس :
هدف از تدوین این استاندارد بیان تعاریف، ویژگی ها، روش های آزمون، طراحی، عملکرد و تجهیز خودروهای امدادی آمبولانس می باشد که به منظور انتقال و درمان بیمار به کار می روند. این استاندارد هم چنین الزامات مربوط به کابین بیمار و وسایل پزشکی را دربر می گیرد.
یادآوری : در این استاندارد خودروهای امدادی به اختصار آمبولانس نامیده می شود.
استاندارد انواع آمبولانس به شرح زیر می باشد :
آمبولانس جهت انتقال یک بیمار: نوع 1 A
آمبولانس جهت انتقال یک یا چند بیمار (بر روی برانکار و / یا صندلی) ، نوع 2 A
آمبولانس اورژانس : نوع B
واحد سیار مراقبت های ویژه: نوع C
انواع آمبولانس و سطح درمانی قابل انجام در آن باید مطابق با ویژگی های ارائه شده در این استاندارد باشد، به تنهایی به منظور انتقال بیمار می باشند. عنوان مثال : انواع 1A و 2 A
یادآوری این استاندارد الزامات تأیید خودرو و آموزش کارکنان را دربر نمی گیرد.
انواع آمبولانس
آمبولانس جهت انتقال بیمار نوع(A)
عبارتست از آمبولانسی که به منظور انتقال بیماران غیر اورژانسی طراحی و تجهیز شده است.
آمبولانس انتقال بیمار به دو نوع زیر تقسیم می شود :
مناسب برای انتقال یک بیمار: نوع 1A
مناسب برای انتقال یک یا چند بیمار (بر روی برانکار و / یا صندلی) : نوع 2A
آمبولانس اورژانس نوع: B
عبارتست از آمبولانسی که به منظور انتقال و / یا درمان های اولیه و پایش بیماران، طراحی و تجهیز شده است.
واحد سیار مراقبتهای ویژه نوع:C
عبارتست از آمبولانسی که به منظور انتقال، درمان های پیشرفته و پایش بیماران طراحی و تجهیزشده است.
وزن خالص خودرو( وزن بدون بار)
عبارتست از وزن خالص خودرو به اضافه وزن راننده که 75 کیلوگرم درنظر گرفته می شود و کلیه تجهیزات ثابت (مطابق استاندارد ملی ایران 6924 سال 1382)