دیسک سخت وسیله ای است با یک یا چند صفحه انعطاف پذیر که سطح آنها با موادی پوشش داده شده که بتوان داده ها را به طور مغناطیسی روی آنها ضبط کرد.
این وسیله علاوه بر صفحه های مذکور حاوی هدهای خواندن و نوشتن، سازوکار تعیین محل هد و موتوری است که در محفظه ای جای داده می شود تا از آلودگی های خارجی در امان باشد.
این محیط محافظت شده به هدها امکان می دهد تا به اندازه 10 تا 25 میلیونم اینچ از سطح صفحه ای که عموماً 3600 تا 7200 دور در دقیقه می زند فاصله داشته باشد، بنابر این حجم داده های قابل ذخیره سازی و سرعت دستیابی به آنها نسبت به فلاپی دیسک ها بسیار بیشتر است.
در دیسک های سخت جدید که به آنها دور بالا نیز گفته می شود، سرعت چرخش دیسک به 10 هزار دور در دقیقه می رسد.
ظرفیت دیسک های سخت به مراتب از فلاپی دیسک ها بیشتر بوده و هر روز به ظرفیت آنها افزوده می شود.
به عنوان مثال امروزه ظرفیت متوسط دیسک های سخت حدود 700 گیگا بایت است.